Her gün farklı bedende. Her gün farklı hayatta. Her gün aynı kıza aşık.
Kitap Adı: Her Gün
Özgün Adı: Every DayÇeviren: Derya İmer Aydınlık
Yayınevi: Pegasus
Sayfa Sayısı: 331
Baskı Yılı: 2015
A'nın arkadaşı yok. Ebeveyni yok. Ailesi yok. Mülkü yok. Evi bile yok. Çünkü her sabah başka birinin bedeninde uyanıyor. Her sabah farklı bir yatak. Farklı bir oda. Farklı bir ev. Farklı bir hayat.
Ya bu kitap haaarikaydı. Gerçekten çok beğendim. Okuduğum ikinci David Levithan kitabı. İlkinde olduğu gibi bu da böyle dağıtıp gitti beni. Sayfalar boyunca A'nın sevdiği insana dokunurken, sarılırken, onu öperken aslında bunları gerçekten yapamayışını okudum. Hiçbir zaman da bunları yapamayacak oluşunu. Ama A'yı çok sevdim. Kitap bitene kadar bu kadar fazla insanın hayatına dokunmayı da çok sevdim.
Kitap gerçekten çok güzel. Sizi üzüyor ama okuması çok keyifli. Kitabı bitirince hikayenin verdiği üzgünlük yetmezmiş gibi bir de bittiği için üzüldüm. Kitap sadece 331 sayfa ve çok az geliyor. Ama sonra bir seri olduğunu ve devam kitabı olduğunu keşfettim. Yaşadığım sevinci tarif edemem, baya çocuk gibi sevindim :D
Ayrıca bir de ara kitap gibi bir şey var: Six Earlier Days. Elimizdeki kitap 5994. günden başlıyor. Bu ara kitap da A'nın daha önceki altı gününü daha anlatacak bize. Anladığım kadarıyla sadece e-book versiyonu var. Ama internetin altını üstüne getirdiğim halde bulamadım. O yüzden dayanamayıp Amazon'dan alacağım sanırım :D
David Levithan kitaba çok güzel düşüncelerini serpmiş yine. "Ben hiç cinsiyete aşık olmadım. Bireylere aşık oldum." demiş mesela. Onur Yürüyüşü'nü (Çevirmene not: Gurur yürüşü değil, Onur Yürüyüşü :D) protesto edenler için "Şenlikleri protesto eden birkaç insanın olduğu bir köşeye geldik. Bunu hiç anlamıyorum. Bazı insanların kızıl saçlı olmasını protesto etmek gibi bir şey." diye düşünmüş A.
Aşağıda hoşuma giden birkaç alıntı daha var:
"Protestoculardan birinin pankartı gözüme takıldı. Homoseksüellik şeytanın işidir, yazıyordu. Bir kez daha insanların korktukları her şey için nasıl da şeytanı kullandıkları aklıma geldi. Şeytan kimseye bir şey yaptıramaz. İnsanlar bir şeyler yapar ve sonrasında suçu şeytana atarlar."
"Çünkü öldüğümüzde yediğimiz her hayvanın da bizi yeme şansı olacağına dayanan bir teorim var. Yani, etobursan ve yediğin tüm hayvanları hesaba katarsan... Eh, Araf'ta çiğnenerek uzunca bir vakit geçireceksin demektir."
"Vejetaryenim çünkü bence diğer bilinçli yaratıkları yemek yanlış."
"Bazı insanlar, zihinsel hastalığın ruh haliyle, kişilikle ilgili olduğunu düşünürler. Depresyonun sadece bir tür hüzün olduğunu, Obsesif Kompülsif Bozukluğun bir tür titizlik olduğunu zannederler. Bedenin değil, ruhun hasta olduğunu düşünürler. Bu konuda seçme şansınız olduğuna inanırlar."
Kitabı bitirdikten sonra kendimde bir şey fark ettim. İlk kez bir karakter 'acaba şimdi ne yapıyordur?' diye düşündüm. Kitabı baya sevdim yani :D Neyseki Another Day ile A'yı tekrar görebileceğiz. Umarım çok beklemeyiz :D
Özgün konu ve kurgu (%35): 5/5
Nefisti.
Sürükleyici/Akıcı olma (%45): 5/5
Nasıl bittiğini anlamadım.
Çeviri ve baskı kalitesi (%5): 5/5
Gurur Yürüyüşü'ne takılmış olsam da bir sorun yoktu :D
Orijinal isim (%10): 5/5
Pegasus her zaman yapmaz bunu, değerini bilelim :D
Güzel kapak (%5): 5/5
Kapağı aslında harika değil ama kitap tam puanı hakediyor :D
Final puanı: 5
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder