Hayatın Kıyısında

Kitap Adı: Hayatın Kıyısında

Özgün Adı: All the Bright Places
Kitap Yazarı: Jennifer Niven
Çeviren: Tuğçe Kayıtmaz
Yayınevi: Pegasus
Sayfa Sayısı: 381
Baskı Yılı: 2016

Bu kitap bana Ayşin'in fuar hediyesiydi. Ben de dönüş yolunda başladım ve dün akşam da bitirdim. Kapağı falan çok tatlı, o yüzden ben böyle bir şey okumayı beklemiyordum. Her zamanki gibi sıcak, tatlı bir genç yetişkin kitabı beklemiştim.

Ama bu kitapta ciddi bir depresyon var. Theodore Finch, yıllardır ucube diye anılan, hiç arkadaşı olmayan, parçalanmış bir ailesi olan bir çocuk. Pek çok kez intihar girişiminde bulunuyor. Hatta ara ara bize de intihar metodlarıyla ilgili bilgiler veriyor. Ne sıklıkla kullanıyor, o şekilde intihar eden ülü biri falan gibi.

Diğer tarafta da Violet var. Kendisinin de içine bulunduğu bir arab kazasında kız kardeşini kaybediyor, kendisi de ölümden dönüyor. Bir gün çan kulesinde Finch ile kesişiyor yolları. Violet bir anda uykudan uyanmışçasına çan kulesinde olduğunu fark edince panikliyor ve Finch de ona güvenli bir şekilde aşağıya inmesi için yardım ediyor.

"Yaşamayı, ölmek isteyen bir çocuktan öğrenen bir kızın hikayesi" diyor kitabın kapağında. Finch'te gerçekten ciddi bir depresyon var. Hatta kitapta bipolar ve manik depresyon gibi tanılar da geçiyor. Dün akşam okurken, Finch bir ara "pa-ram-par-ça-yım" demişti ve ben nedense onu içime hissettim. Aslında dün gayet iyiydim, mutsuz olmam için hiçbir sebep yoktu ama kitap beni dibe çekti. O depresyonu, o hayattan vazgeçme hissini, çaresizliği çok iyi verdi bana. Nasıl oldu bilemiyorum.

İşte bu yüzden, bu kitabı herkese öneremem. Kitap çok güzel, o açıdan hiçbir problem yok. Ama şöyle bir şey var ki gayet sıradan, normal, mutlu bir zamanınızda okuduğunuzda bile çökme ihtimaliniz var. O yüzden eğer zaten mutsuzsanız, iştir, okuldur bunalmışsanız bu kitaba başlamak çok yanlış bir karar olur.

Sonlara doğru bir sahne vardı ki, Violetl'la birlikte ben de parçalandım sanki. Çok etkilendim ya, niye bilmiyorum :D Kitabı okuyacaksanız da baştan kendinizi hazırlayın bana kalırsa. Çünkü depresyon ve intihar çok ağır konular bence.

Yazar kitabın sonundaki notunda bu kitabı neden yazdığını anlatmış, orada da çok üzüldüm. Siz de görün istiyorum, şöyle diyor yazar:

"Babamı kanserden kaybetmeden bir yıl önce, intihar sonucu bir arkadaşımı kaybettim. İkisinin de rahatsızlığı aynı zamana denk geliyordu ve on dört ay arayla hayata gözlerini yumdular ama ikisinin ölümü ve hastalığına verilen tepkiler birbirinden o kadar farklıydı ki... İnsanlar intihar eden brinin cenazesine nadiren çiçek gönderiyorlar."

Son olarak Pegasus'u buradan ayakta alkışlamak istiyorum. Daha önce de bu temada kitaplar okuduk ama ben hiçbirinde böyle bir şey görmedim. Pegasus kitabın sonuna böyle durumlarda başvurabileceğiniz danışma ve yardım birimlerinin numaralarını eklemiş. Bu listede polisin, ambulansın, ruhsal bunalım danışmanın, sağlık danışmanın, kadın ve sosyal hizmetler bakanlığının, Türk Psikologlar ve Psikiyatristler derneklerinin numaraları var. Gerçekten harika bir şey bu!

Yine yazarın notuyla bu yazıyı noktalıyorum:

Eğer hayatınızda bir şeylerin ters gittiğini düşünüyorsanız, sessiz kalmayın.
Yalnız değilsiniz.
Bu sizin suçunuz değil.
Destek alın.

Özgün konu ve güzel bir kurgu (%35): 5/5

Ben çok beğendim. 

Sürükleyici/Akıcı olma (%45): 4/5

Gayet iyiydi. 

Çeviri ve baskı kalitesi (%5): 5/5

Güzeldi. 

Orijinal isim (%10): 0/5

Maalesef.

Güzel kapak (%5): 5/5 

Kapağı çok tatlı. 

Final puanı: 4,05